
کارشناس، مدرس و پژوهشگر تاریخ و ادیان گفت: واقعه غدیر مدرنترین و کاملترین شیوه انتخاب حاکم در تمام تاریخ است، در حالی که به برخی از جلوههای مهم آن کمتوجهی میشود.
به گزارش خبرنگار فرهنگ عمومی پیامبر مهربان، همه ساله روز غدیر به عنوان بزرگترین و با شکوهترین عید شیعیان در ایران جشن گرفته میشود. سایر مناطق شیعهنشین نیز در جای جای جهان با وجود محدودیتهایی که علیه فعالیتهای شیعیان وجود دارد، این روز بزرگ را به عنوان جشن ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) جشن میگیرند. اما واقعه غدیر تنها یک مناسبت و جشن یادبود ساده مذهبی نیست، بلکه رهنمود تمدنی والایی است که میتواند زندگی مسلمانان و حتی تمام بشریت در سرتاسر دنیا را تحت تأثیر خود قرار داده و از رنج و محنتی که امروزه جهان به آن دچار است رهایی بخشد. با این حال بیش از ۱۴۰۰ سال است که لشکر بدخواهان جنی و انسی بشر مانع از بروز و ظهور این تمدن عظیم اسلامی میشوند تا بتوانند خود در مسند حاکمیت نقاط مختلف جهان نشسته و با سانسور دورنمای تمدن زیبایی که میتواند تحت حاکمیت امیرالمؤمنین علی(ع) به وجود بیآید و نسل بشر را از هر پستی و رنجی رهایی بخشد، جان و مال همنوعان خود را چپاول کنند. در این خصوص با سید محمد حسینی کارشناس، مدرس و پژوهشگر تاریخ و ادیان، گفتوگویی داشتیم که شرح آن را در زیر میخوانید. منطق و فلسفه غدیر کاربردی در زندگی حال حاضر ما دارد؟ اصل و اساس منطق غدیر همین موضوع ویژگیهای آن است. وقتی بجای زور و خرافات، منطق و ویژگیها ملاک باشد، از سطوح بالای مدیریتی یک جامعه گرفته تا در نهادی کوچک مثل خانواده، همین منطق جاری میشود. مدیر یک مدرسه یا مسئول یک گروه هم باید برترین باشد تا بتوانیم مسئولیت را به او واگذار کنیم. یعنی غدیر که الگویی کامل و جامع در نمایش گذاشتن حق از جانب خداوند است، نشان میدهد قدرت و مدیریت، حتی در یک جمع کوچک، به شایستگیها است، نه مانند یک سیستم شاهی به آقازادگیها و نه مانند یک قدرتطلب به زورگوییها. فلسفه و منطق غدیر همان حلقه مفقوده عدالت برای بشر است. غدیر یعنی کسی که برتر است، بالاتر باشد و کسی که داناتر و عاقلتر است و مدیریت بهتری دارد منتخب باشد. مگر در دنیای امروز همه مشکلات به دلیل عدم رعایت همین اصل و اساس نیست؟ پس منطق غدیر تنها راهکار استوار و معقول برای بشر در تمام عرصهها است. کمی به عقبتر بازگردیم نیاز انسانها به حاکمیت چگونه شکل گرفت؟ انسان از گذشته تا کنون، به طور طبیعی میل به دفاع از داشتههای خود و در کنار آن افزونطلبی دارد. زمانی که بشر زندگی روستایی داشت و کشاورزی میکرد، بخشی از سال را به کاشت، داشت و برداشت اختصاص میداد؛ اما بقیه ماهها که امکان کشاورزی وجود نداشت، به حمله و تهاجم به گروههای دیگر، برای غارت دست زده یا به دفاع از خود و محصولاتش در مقابل تهاجم دیگران مشغول میشد. چنین سیر و روالی سربازان فصلی را به وجود آورد. یعنی به وجود آمدن کشاورزانی که در سال دو شغل کشاورزی و سربازی را انجام میدهند. بشر در ماههایی که امکان کشاورزی وجود نداشت، به حمله و تهاجم به گروههای دیگر، برای غارت دست زده یا به دفاع از خود و محصولاتش در مقابل تهاجم دیگران مشغول میشد