«مطالبه آتش‌بس برای نوار غزه ضرورت دارد اما کافی نیست. مردم غزه نهایتا نیازمند استعمار زدایی و حق تعیین سرنوشت هستند.»

گروه بین‌الملل پیامبر مهربان؛ اجامو باراکا دبیر و مقاله‌نویس پایگاه خبری-تحلیلی آمریکایی Black Agenda Report که جامعه سیاهپوستان را نمایندگی می‌کند معتقد است، برقراری آتش‌بس در جنگ فعلی حماس و رژیم صهیونیستی با توجه به سوابق سیاست‌های ظالمانه آپارتایدی رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان در چند دهه گذشته کمکی به حل جنگ نخواهد کرد چون همچنان ریشه‌های مساله باقی خواهند ماند. این فعال سیاسی سیاهپوست آمریکایی نوشت: «آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل اخیرا به خبرنگاران در شهر نیویورک گفت: کابوس غزه چیزی بیش از یک بحران انسانی است. بحران اصلی در واقع بحران انسانیت است. فوریت برقراری آتش بس در غزه با گذشت هر ساعت بیشتر می‌شود. مردم سراسر جهان بعد از آنکه مجبور شدند شاهد تروریسم وحشیانه و مجازات دسته جمعی علیه فلسطین اشغال شده و مردم سرکوب شده آن توسط دولت شهرکی-استعماری اسرائیل باشند به خشم آمده و صدها هزار نفر از آنها در خیابانهای شهرهای سراسر دنیا دست به تظاهرات زده‌اند. انبوهی از تصاویر کودکان بی جان فلسطینی و حتی صدای زجه‌های مادران فلسطینی در میانه صدای بمبارانها علیه ساختمانهای شهر تاریک 2.2 میلیون نفری غزه منتشر شده و خشمی اخلاقی را که در عرصه سیاست در قالب مطالبه آتش‌بس ابراز می‌شود موجب شده است. گمان برده می‌شود برقراری آتش‌بس دست کم کشتار را متوقف کند. هر چند برقراری آتش‌بس موقتا کشتار عنان گسیخته فلسطینی های بی گناه را متوقف می‌کند اما درد و رنج‌های فلسطینی‌هایی که تحت شرایط غیرانسانی اشغالگران همچون شرایط یک اردوگاه کار اجباری در غزه و دیگر نقاط فلسطین اشغالی زندگی می‌کنند تا دور دیگر تشدید مقاومت یا حملات شهرک‌نشین‌ها ادامه خواهند یافت. پروژه مهاجرت اروپایی‌ها به قاره آمریکا نیز چیزی شبیه به ماجرای اسرائیل است. از سال 1492 اروپایی‌ها از قاره‌ای که بعدا تبدیل به اروپا شد رهسپار قاره آمریکا شدند و در آنجا با دزدیدن زمین بومیان و اعمال وحشیانه‌ترین شکل بردگی که بشریت به خود دیده، قدرت پیدا کردند و در ادامه نیز سیاست گسترش جهانی استعمار و سرمایه‌داری بر مبنای انقلاب صنعتی را در پیش گرفتند. در این میان مهاجران یهودی اروپایی یک هدف داشتند: گسترش قدرت استعماری اسرائیل و کنترل کردن همه اراضی مردم بومی فلسطین. بورژواهای اسرائیلی بر خلاف دیگر پروژه های استعماری که به نسل کشی مردمان بومی پرداختند هنوز نتوانسته‌اند همه مردم فلسطین را هدف قتل عام یا آوارگی قرار دهند. توسعه بی وقفه شهرک‌های اسرائیلی، دیوار آپارتاید، ایست بازرسی‌هایی که زندگی فلسطینی ‌ها را دردناک کرده‌اند، حملات شهرک‌نشین‌ها به مناطق همسایه، مجازات ناپذیری شهرک‌نشین‌های خشونت طلب، دزدی های آنها از خانه‌ها، بازداشت‌های انبوه، ترور رهبران فلسطینی، مقابله با تظاهرات صلح‌آمیز با گلوله‌های جنگی، محاصره غیرانسانی نوار غزه، حملات دوره‌ای در غزه (به زعم دولت اسرائیل هرس علف‌ها) تمامی اینها افشاکننده خشونت بی حد و حصار پروژه استعماری اسرائیل هستند و تا زمانی که رویکرد استعماری آن تغییر نیابد پا بر جا خواهند بود. معنی این وضعیت روشن است؛ اینکه بدون پایان پروژه استعماری اسرائیل، قوانین آپارتایدی، تحریک فلسطینی‌ها و عادی سازی خشونت، اگر هم امروز آتش بس برقرار شود، فردا دوباره جنگ خواهد بود چون فلسطینی‌ها همچنان به مخالفت ادامه خواهند داد و در ادامه آوارگان فلسطینی تمامی نقاط با یکدیگر متحد خواهند شد. تنها راه‌حل مساله اجرای استعمارزدایی واقعی است.این استعمارزدایی باید همانطور به استعمارگران اسرائیلی تحمیل شود که آزادی‌خواهان در گذشته در کشورهایی نظیر الجزایر، ویتنام، کنیا، زیمبابوه و آفریقای جنوبی به استعمارگران در آنها تحمیل کردند. اسرائیلی‌ها می‌دانند که پروژه‌های استعماری اروپا تنها زمانی موفق شدند که استعمارگران توانستند اکثریت مردم بومی را قتل عامل کرده و بازماندگان را نیز به انقیاد استعمارگری داخلی دائمی مشابه با وضعیت در ایالات متحده آمریکا، کانادا، نیوزیلند و استرالیا، در آورند. طبقه حاکم اسرائیل که توسط ائتلاف فاشیستی فعلی تحت رهبری بنیامین نتانیاهو نمایندگی می‌شود به وضوح گفته‌اند قصد تحمیل آنچه که راه حل نهایی خوانده‌اند به فلسطینی‌ها را دارند.  نه برق، نه غذا، نه آب، نه سوخت! یوآو گالانت، وزیر جنگ اسرائیل گفته بود: ما داریم با حیوانات انسان‌نما در غزه می‌جنگیم و طبق آن عمل می‌کنیم. کنوانسیون نسل‌کشی سازمان ملل تصریح می‌دارد، نسل کشی به معنی نابودی عمدی تمامیت یا بخشی از یک گروه کشوری، قومی، نژادی یا مذهبی است. همچنین در تعریف نسل‌کشی یکی از پنج اقدام زیر اتفاق می‌افتد: کشتن اعضای گروه اعمال آسیب بدنی یا روانی جدی به اعضای گروه تحمیل حساب شده شرایط زندگی به یک گروه که منجر به نابودی فیزیکی همه یا بخشی از آن شود تحمیل تدابیری با هدف جلوگیری از زاد و ولد در داخل گروه منتقل کردن زوری کودکان گروه هدف به یک گروه دیگر سیاست‌های استعمارگرانه اسرائیل کاملا با تعریف کلاسیک نسل‌کشی منطبق هستند؛ نیازی نیست برای اثبات این امر، به شکل سیستماتیک این سیاستها را شامل قتل فلسطینی‌های مقاومت کننده، ماجراهای وحشتناک زنان فلسطینی که در حین زایمان در محل ایست‌بازرسی‌های اسرائیل جان می‌بازند و قتل عام کنونی هزاران کودک فلسطینی در غزه و کرانه باختری وقایع‌نگاری کنیم.» پایان پیام/م